Sluiten

Fundación César Manrique

Fundación César Manrique

Fundación César Manrique is een culturele stichting gelegen die vernoemd is naar de op Lanzarote geboren beroemde Spaanse kunstenaar en milieuactivist César Manrique. De Fundación César Manrique werd opgericht in 1982. Het doel van de stichting is om de culturele waarden van Lanzarote te beschermen en het het unieke landschap van het eiland te behouden. César Manrique geloofde sterk in het behoud van de natuurlijke omgeving en de harmonieuze integratie van kunst in het landschap. Dat komt nadrukkelijk tot uiting in de verschillende ontwerpen die je van Manrique op Lanzarote kunt bewonderen.

Het voormalige woonhuis van César Manrique is het belangrijkste werk van de stichting. Het huis, dat ook bekend staat onder de naam “Taro de Tahíche”, is gebouwd op een lavaveld en toont de kenmerkende architectonische stijl van Manrique. Hij heeft de natuurlijke elementen op onnavolgbare wijze gecombineerd met traditionele lokale architectuur.

César Manrique

César Manrique

Wie Lanzarote bezoekt die kan niet anders dan te maken krijgen met César Manrique. Als je zijn naam niet kende dan zal dat na je vakantie op Lanzarote hoogstwaarschijnlijk anders zijn. Voorwaarde is wel dat je je hotel of vakantiewoning verlaat om het eiland te gaan verkennen. Als je overigens in Costa Teguise verblijft dan zie je ook de bemoeienissen van de kunstenaar, want hij was sterk betrokken bij de ontwikkeling van deze badplaats. César Manrique heeft sowieso een sterke invloed gehad op het toerisme op het eiland.

Het toeval wil dat op het moment dat men op Lanzarote het toerisme wilde gaan ontwikkelen, Manrique net terugkeerde op zijn geboorte-eiland. De in Arrecife geboren kunstenaar/schilder/architect/bouwadviseur had in West-Europa faam opgebouwd en kwam op het juiste moment terug naar het door hem zo geliefde eiland. Hij is er verantwoordelijk voor dat de woningen op Lanzarote hoofdzakelijk wit zijn met de typerende groene, blauwe en bruine kozijnen, deuren en ramen. Ook heeft hij ervoor gezorgd dat de meeste gebouwen op Lanzarote niet hoger zijn van vier verdiepingen en dat de wegen vrij gebleven zijn van reclameborden. Het eiland heeft hierdoor gelukkig een groot deel van haar oorspronkelijke charme weten te behouden.

Hoewel de kunstenaar in 1992 op tragische wijze overleed (een auto-ongeluk op vijftig meter van zijn huis in Tahiche), worden de regels van Manrique nog steeds gerespecteerd op het eiland.

Taro de Tahíche

Taro de Tahíche

In Tahiche vond Manrique de plek waar hij na zijn terugkeer op het eiland in 1968 een huis wilde bouwen. Het was een stuk lavagrond, dat voor de toenmalige eigenaar vrijwel waardeloos leek. Manrique heeft het stuk grond voor een leuk bedrag kunnen kopen. Al snel ontdekte bij dat er zich binnen de kavel vijf grote lavabellen bevonden. Deze vijf bellen vormden de basis voor zijn nieuwe huis. Er zijn prachtige ruimtes van gemaakt die door middel van gangen en trappen met elkaar verbonden zijn. De manier waarop hij zijn huis gebouwd heeft, is zeer smaakvol en met respect voor de omgeving te noemen.

Het voormalige huis van Manrique is sinds zijn dood in 1992 te bezoeken door toeristen en andere geïnteresseerden. Voor deze bijzondere bezienswaardigheid wordt de naam van de stichting gebruikt: Fundación César Manrique. De naamsaanduiding Taro de Tahíche wordt zelden gehanteerd.

Wie Taro de Tahíche / Fundación César Manrique bezoekt die zal meteen de stijl van de kunstenaar herkennen als er al andere bezienswaardigheden bezocht zijn op het eiland waar Manrique de hand in had. Als je door de woning wandelt dan kun je niet anders dan bewondering hebben voor de manier waarop er een synthese plaats heeft gevonden tussen wonen en de omgeving. Je ziet jezelf bij wijze van spreken al zitten in een van de vele zitjes die de woning rijk is. Het is Manrique gelukt om ondanks de niet misselijke vloeroppervlakte van 1800 vierkante meter toch een intieme sfeer te creëren.

Museum

Museum

Behalve een voormalige woning is de Fundación César Manrique ook een museum. Hierin zijn natuurlijk werken van César Manrique zelf te bewonderen, maar ook stukken uit de privé-collectie van Manrique. Zo kun je hier werken van Miró, Tàpies en Pablo Picasso bewonderen. Aan het eind van de wandeling door het huis kun je in de museumshop boeken kopen met daarin het werk van Manrique of souvenirs waarin kunst van Manrique verwerkt is.