Het toerisme op Lanzarote is in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw tot ontwikkeling gekomen. Het aangename klimaat van Lanzarote is een belangrijke reden geweest om hier het toerisme te ontwikkelen. De eerste decennia heeft kunstenaar César Manrique veel invloed gehad op de manier waarop het toerisme op Lanzarote vormgegeven werd. Zo is de typische eilandstijl, witte panden met hoofdzakelijk groene deuren en ramen, ook doorgevoerd in de meeste toeristische accommodaties. Binnen de plannen zoals Manrique ze bedacht heeft staat het landschap van Lanzarote centraal. Het toerisme mag zo weinig mogelijk invloed hebben op het landschap van het eiland. Er gold daarom een verbod op opvallende reclame en het bouwen van hoge en/of opvallende hotels was uit den boze.
Na de dood van Manrique is er van deze idealen in eerste instantie steeds minder over. In het tweede decennium van deze eeuw is de overheid op Lanzarote gaan realiseren dat het behoud van de natuur en eigen identiteit nog steeds een belangrijk kenmerk is van Lanzarote. Vandaar dat de door Manrique ingezette koers weer gevaren wordt. Hierdoor oogt het toerisme op Lanzarote allemaal minder massaal dan op Tenerife, Gran Canaria en Fuerteventura. Je ziet vaak dat er een ander publiek af komt op de vakanties naar Lanzarote dan de mensen die naar de andere eilanden reizen.